MUHTAR SAKAFİ

Ebu Übeyde b. Mesud-i 
Sakafî’nin oğlu olan Muhtar, hicretin birinci yılında doğmuştur. Ebu 
Übeyde b. Mesud-i Sakafî, yüce Allah Resulünün (s.a.a) büyük 
ashabındandır ve hicretin 13. yılında Irak valisi olarak görev 
yapmıştır.

Muhtar’ın Cebr, Ebu Cebr, Eb’ul Hekem ve Ebu Ümeyye adında dört oğlu 
vardı. Muhtar’ın cesur, zeki, korkusuz, gözü pek, çok cömert, çok 
yetenekli, yüce himmetli, savaş meydanında çok dayanıklı, Ehl-i beyt 
(a.s) dostu ve Ehl-i beyt (a.s) düşmanlarına düşman olduğu herkes 
tarafından yazılmıştır.

Rivayetlerden anlaşıldığı kadarıyla Muhtar, Ehl-i
beyt (a.s) tarafından sevilen ve önem verilen biriydi. Muhtar’ın 
öldürdüğü Übeydullah b. Ziyad ve Ömer b. Saad’ın kesik başları İmam 
Zeyn’el Abidin’in (a.s) huzuruna getirildiğinde İmam (a.s), secdeye 
kapanmış ve şöyle yakarmıştı:“Allah’ım! Sana şükrediyorum ki, düşmanlarımdan intikamımızı aldın.” Sonra da Muhtar hakkında şöyle dua etti: “Allah, Muhtar’a iyi mükâfatlar versin.” (Bihar’ul Envar, c: 45, s: 344. Cami’ur Ruvat, c: , s: 221)

İmam Muhammed Bakır’dan (a.s) 
rivayet edildiğine göre İmam Zeyn’el Abidin (a.s), Muhtar’ın işini teyit
etmiş ve onun hakkında duada bulunmuştur. (Bihar’ul Envar, c: 45, s: 343)

Kitaptan